განმარტება: ARP (მისამართი რეზოლუციის ოქმი) აკონვერტებს ინტერნეტ პროტოკოლს (IP) მისამართს მის შესაბამის ფიზიკურ ქსელში. IP ქსელები, მათ შორის, რომლებიც აწარმოებენ Ethernet- სა და Wi-Fi- ს ARP- ს, ფუნქციონირების მიზნით.
ARP- ს ისტორია და მიზანი
ARP შეიქმნა 1980-იანი წლების დასაწყისში, როგორც IP- ქსელების ზოგადი დანიშნულების მისამართის თარგმნის პროტოკოლი. გარდა Ethernet და Wi-Fi, ARP ასევე განხორციელდა ATM , Token ბეჭედი და სხვა ფიზიკური ქსელის ტიპები.
ARP საშუალებას აძლევს ქსელს მართოს კავშირები დამოუკიდებელ კონკრეტულ ფიზიკურ მოწყობილობასთან, რომელიც ერთვის. ეს საშუალებას აძლევდა ინტერნეტ პროტოკოლს უფრო ეფექტურად იმუშაოს, ვიდრე ყველა სხვა სახის აპარატურის მოწყობილობებისა და ფიზიკური ქსელების მისამართების მართვა.
როგორ მუშაობს ARP
ARP მუშაობს Layer 2 OSI- ის მოდელში . პროტოკოლის მხარდაჭერა ხორციელდება ქსელის ოპერაციული სისტემის მოწყობილობის დრაივერებში. ინტერნეტ RFC 826 პროტოკოლის ტექნიკურ დეტალებს აწვდის მის პაკეტტურ ფორმატს და მოთხოვნისა და რეაგირების შეტყობინებების მუშაობას
ARP მუშაობს თანამედროვე Ethernet და Wi-Fi ქსელების შემდეგნაირად:
- ქსელის ადაპტერები დამზადებულია აპარატში ჩართული ფიზიკური მისამართის საშუალებით, რომელსაც ეწოდება " მედია წვდომის კონტროლის" (MAC) მისამართი. მწარმოებლები ზრუნავენ, რომ უზრუნველყონ ამ 6-ბიტიანი (48 ბიტიანი) მისამართები უნიკალურია, რადგან IP ეყრდნობა ამ უნიკალურ იდენტიფიკატორებს შეტყობინებების მიწოდებაზე.
- როდესაც რომელიმე მოწყობილობა სურს მონაცემების გაგზავნას სხვა სამიზნე მოწყობილობისთვის, მან უნდა განსაზღვროს პირველი სამიზნე MAC მისამართი მისი IP მისამართით. ეს IP-to-MAC მისამართების რუკები მიიღება ARP ქეშიდან თითოეული მოწყობილობაზე.
- თუ მოცემული IP მისამართი აპარატის ქეში არ გამოჩნდება, ეს მოწყობილობა ვერ ახერხებს შეტყობინებებს ამ სამიზნეში, სანამ არ მიიღებს ახალ რუკებს. ამისათვის, პირველადი მოწყობილობის პირველი მოწყობილობა აგზავნის ARP- ს მოთხოვნას სამაუწყებლო შეტყობინებას ადგილობრივ ქვეჯგუფზე . მასპინძელი მოცემული IP მისამართის მეშვეობით აგზავნის ARP პასუხს Broadcast- ის საპასუხოდ, რაც საშუალებას იძლევა, რომ დაიწყოს მოწყობილობა თავისი ქეში განაახლოს და გააგზავნოს შეტყობინებები პირდაპირ სამიზნეში.
შემოტევის ARP და უკუ ARP
1980 წელს შეიქმნა ქსელის პროტოკოლი RARP (Reverse ARP), რომელიც ARP- ს შეავსებს. როგორც მისი სახელი გულისხმობს, RARP- მა ARP- ს საპირისპირო ფუნქცია შეასრულა, ფიზიკური ქსელის მისამართებიდან ამ მოწყობილობებისთვის მინიჭებული IP მისამართების კონვერტაცია. RARP გაკეთდა მოძველებული DHCP- ის მიერ და აღარ გამოიყენება.
ცალკე ოქმი მოუწოდა Inverse ARP ასევე მხარს უჭერს საპირისპირო მისამართი რუკების ფუნქცია. Inverse ARP არ გამოიყენება Ethernet- ის ან Wi-Fi ქსელებში, მიუხედავად იმისა, რომ ზოგჯერ შეიძლება სხვაგვარად მოიძებნოს.
უსასყიდლოდ ARP
ARP- ს ეფექტურობის გასაუმჯობესებლად, ზოგიერთი ქსელი და ქსელური მოწყობილობა გამოიყენებს საკომუნიკაციო მეთოდს, რომელიც უწოდებენ უპირატესად ARP- ს, სადაც მოწყობილობა ახორციელებს ARP- ს თხოვნას მთელ ადგილობრივ ქსელში, რათა შეატყობინოს მისი არსებობის სხვა მოწყობილობებს.